المپیکی نه چندان با مزه

آخرین فیلم آستریکس اصلاً به بامزه‌گی کلئوپاترا نیست ولی خوب باز هم می‌شود آن را دید و از برخی صحنه‌ها لذت برد. اگر حضورهای افتخاری آن بیش از این بود حتماً آستوریکس فیلمی بسیار دیدنی‌تر می‌شد.
آلن دلون اسطوره فرانسوی در این فیلم به حضور در نقش سزار نشان می‌دهد که آستوریکس چیزی بیش از یک کارتون است و توانسته به بخشی از هویت و فرهنگ فرانسوی وارد شود. این کارتن شاید نماد مقاومت فرهنگ فرانسوی در برابر هجوم فرهنگ انگلوساکسون نیز باشد.
در این قصه یکی از اهالی روستا عاشق شاهزاده یونان می‌شود و برای به دست آوردن او باید با فرزند سزار در المپیک رقابت کند. صحنه‌های عاشقانه فیلم و حضور شوماخر در پیست ارابه‌رانی و البته حضور بازیگر دوست‌داشتنی در صحنه پایانی از دیدنی‌های این فیلم است. فکر نمی‌کنم برای دیدن فیلم خیلی فسفر بسوزانید و البته خیلی هم بخندید.

پیش‌نهاد: به خوبی دیگر آستریکس‌ها نیست. دیدن‌اش نه سوی دارد و نه ضرری

کارگردان: فردريک فورستيه، توما لانگمان. فيلمنامه: توما لانگمان، اليويه دازا، الکساندر شارلو، فرانک مانيه بر ‏اساس داستان مصور رنه گوشيني و آلبر اودرزو. موسيقي: فردريک تالگورن. مدير فيلمبرداري: تيه ري اربوگاست. ‏تدوين: يانيک کرگوآ. طراح صحنه: آلين بونه تتو. بازيگران: ژرار دپارديو[اوبليکس]، کلوويس کورنياک[آستريکس]، ‏بنوآ پولورده[بروتوس]، آلن دلون[ژوليوس سزار]، ونسا هسلر[شاهزاده ايرينا]، ژان پي ير کسل[پانوراميکس]. 116 ‏دقيقه. محصول 2008 فرانسه، آلمان، اسپانيا، ايتاليا، بلژيک. نام ديگر: ‏Asterix at the Olympic Games، ‏Asterix alle olimpiadi، ‏Asterix bei den Olympischen Spielen، ‏Asterix en los juegos olímpicos‏ ‏‏. ‏

4 پاسخ به “المپیکی نه چندان با مزه”.

  1. سلام محمد. من که اینجایم فرصت سرخاراندن هم ندارم. تو که تهرانی خوب استفاده کن. چقدر فرصت فیلم دیدن داری.

  2. مناسبترین زمان برای سر خاراندن همانا هنگام تماشای فیلم می‌باشد

  3. من توی گراش هم همین‌قدر فیلم می‌دیدم. فقط فرصت نوشتن‌اش نبود

  4. اینکه خلی قدیمی است… ما خیلی وقت قبل دیدیم!

برای مهدی وفائی فرد پاسخی بگذارید لغو پاسخ